محمد رحمت للعالمین است                         شرافت بخش صد روح الامین است

محمد پاک وشفاف وزلال است                         که مرآت جمال ذوالجلال است

محمد تا نبوت را برانگیخت                              ولایت را به کام شیعیان ریخت

ولایت باده غیب و شهود است                            کلید مخزن سر وجود است

محمد با علی روز اخوت                                     ولایت را گره زد بر نبوت

محمد را علی آینه دار   است                        نخستین جلوه اش در ذو الفقار است

بجز دست علی مشکل گشا کیست                         کلید کنت کنز المخفیا کیست

کسی جز او توانایی ندارد                                 که زخم شیعه را مرهم گذارد

غدیر ای باده گردان ولایت                               رسولان الهی مبتلایت

ندا آمد ز محراب سماوات                               به گوش گوشه گیران خرابات

رسولی کز غدیر خم ننوشد                               ردای سبز بعثت را نپوشد

تمام انبیا یکسر گرفتند                                   شراب از ساقی کوثر گرفتند

علی ای ساقی رندان بلاکش                            بده جامی که میسوزم در آتش

مرا آیینه   ی صدق وصفا کن                           تجلی گاه نور مصطفی ک

اشعار ولادت امام جعفر صادق (ع)

***************************

^{بر شیعه ز حق رهبر لایق آمد}

^{تابنده ترین نور حقایق آمد}

^{از نسل محمد و علی و زهرا}

^{صادق پسر حضرت باقر آمد}

^{*******************}

^{امشب که صفا با دل و جان همراه است}

^{هنگام طلوع آفتاب و ماه است}

^{هم جشن ولادت امام صادق}

^{هم عید محمد ابن عبدالله است}

^{******************}

^{گویم ز امام صادق این طرفه حدیث}

^{تا شیعه او به لوح دل بنگارد}

^{فرمود که بر شفاعت ما نرسد}

^{هر کس که نماز را سبک بشمارد}

^{********************}

^{مذهب جعفری و ملت احمد دارم}

^{لله الحمد که این دولت سرمد دارم}

^{من زخود هیچ ندارم که بر آن فخر کنم}

^{هر چه دارم همه از آل محمد دارم}

منبع :اشعارمذهبی